نشریه آمریکایی نشنال اینترست که در زمینه روابط بین الملل کار می کند با انتخاب تیتر بالا تلاش می کند به این پرسش پاسخ دهد که چرا رژیم اسرائیل با گذشت دو هفته از عملیات وعده صادق ۲ هنوز به ایران پاسخی نداده است. این اندیشکده آمریکایی می نویسد: در پی حمله موشکی گسترده ایران در اول اکتبر، رژیم اسرائیل با یک تصمیم پیچیده در مورد چگونگی واکنش موثر بدون تشدید به یک درگیری منطقه ای گسترده دست و پنجه نرم می کند. کاخ سفید خواستار خویشتن داری برای جلوگیری از اخلال در بازارهای جهانی انرژی یا تحریک خصومت های بیشتر شده است. با این حال، تحلیلگران اسرائیلی معتقدند که ایران ممکن است برنامه تسلیحات هسته ای خود را تسریع کند.
ایلان برمن معاون ارشد اندیشکده شورای سیاست خارجی آمریکا در واشنگتن دی سی می نویسد: اسرائیل گزینههای خود را برای ایران بررسی میکند؛ مردم خاورمیانه، و در واقع جهان ، با نگرانی منتظر پاسخ اسرائیل به رگبار عظیم موشکی ایران در اول اکتبر به اسرائیل هستند. کاخ سفید که از یک جنگ منطقهای گستردهتر میترسد، فشار زیادی (البته عمدتاً آرام) بر تل آویو وارد میکند تا اقدامات تلافیجویانهاش را به چیزی «متناسب» محدود کند که نه برنامه هستهای ایران و نه سایتهای انرژی آن را هدف قرار نمیدهد.
ضعف بازدارندگی رژیم صهیونیستی
نویسنده مطلب دو عامل افزایش قیمت جهانی انرژی و دستیابی ایران به سلاح هسته ای را دو مانع اصلی می داند و ادامه می دهد: محاسبات خود اسرائیل پیچیده است. بدیهی است که انجام هیچ کاری یک گزینه پیش رو ندارد، البته آمقامات ایران جرأت می کنند تا حملات مستقیم بیشتری را بدون نگرانی از انتقام انجام دهند. پاسخ بسیار ضعیف اسرائیل نیز همین مشکل را خواهد داشت و نمی تواند به اندازه کافی تهران را از پاسخ بیشتر باز دارد. چرا تلاش جدیتر برای هدف قرار دادن زیرساختهای نفتی ایران باعث افزایش قیمتهای جهانی انرژی میشود، و تأثیر معناداری بر برنامه گسترده هستهای ایران، یک تلاش بسیار پیچیده است.
در همین راستا، عامل دیگری نیز مطرح است و ممکن است در شکلدهی به نحوه پاسخ نهایی اسرائیل تعیینکننده باشد. این اعتقاد به شدت در میان تحلیلگران اسرائیلی مطرح است که ما اکنون در پرتگاه «دوی سرعت» ایران برای ساخت بمب هستیم. و اگر به مراکز هسته ای ایران حمله کنیم ممکن است ایران به شدت به سمت تسلیحات هسته ای پرتاب شود.
چالش های پیش روی ایران
نشنال اینترست در توضیح این مطلب اظهار می کند: برای درک چرایی این امر، لازم است بدانیم که، ایران، سال گذشته یک بسته استراتژیک ترکیبی در دست اقدام داشته است. مطمئناً، کمپین ۷ اکتبر که توسط حماس، که خود یکی از نمایندگان مهم ایران است، انجام شد، میتواند در چندین سطح موفق تلقی شودچرا که توانسته است برای طولانی مدت به آسیب ناپذیری اسرائیل خدشه وارد کند. همچنین به قطع روابط عادی سازی توافقنامه آبراهام ۲۰۲۰ کمک قابل توجهی کند. و منجر به انزوای عمیق دولت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در صحنه جهانی شود.
این مجله آمریکایی معتقد است البته مسئله توافقنامه آبراهام علیرغم خواستههای ایران، اساساً از مسیر خارج نشده است، و امیدها همچنان وجود دارد که زودتر از اینها - شاید حتی از طریق نوعی پیمان عادیسازی عربستان و اسرائیل - دوباره شتاب خود را به دست آورند. در همین شرایط، ارتش ایالات متحده که در سالهای اخیر بهعنوان بخشی از رقابت با چین بهطور جدی به سمت اقیانوس هند و اقیانوس آرام حضور جدی داشت، در بزرگترین حضور خود از زمان جنگ دوم خلیجفارس دو دهه پیش به این منطقه عقبنشینی کرده است و حضور جدی ندارد. و مهم تر از همه این که موفقیتهای اخیر رژیم اسرائیل علیه حزبالله، نماینده اصلی جمهوری اسلامی، نقش کلیدی ایران را حذف کرده است.
ایلان برمن معتقد است: برای بیش از یک دهه، تهران مجدانه تلاش کرده است تا زرادخانه ای برای راکتها و موشکهای کوتاهبرد حزبالله ایجاد کند – به این دلیل که اگر اسرائیل زمانی به تأسیسات هستهای ایران حمله کند، موشکهای حزبالله بر سر اسرائیل پرتاب شود. اکنون، با حذف رهبران ارشد حزبالله توسط رژیم اسرائیل، از بین رفتن کادرهای شبهنظامی و هدفگیری هوایی گستردهاش از پایگاههای موشکی این گروه، اعتبار این تهدید به شدت مخدوش شده است.
احتمال تغییر استراتژی هسته ای ایران
در انتهای یادداشت این اندیشکده روابط بین المللی آمریکایی آمده است: همه اینها ناظران اسرائیلی را متقاعد کرده است که رهبری ایران در شرف چرخش در مسیرخود است و از استراتژی طولانی مدت خود برای پیشرفت فزاینده هسته ای به سمت یک حرکت تمام عیار برای دستیابی به بمب اتمی تغییر مسیر داده است.
این مسئله منجر به آن می شود که پاسخ اسرائیل، با تردید روبرو شود. زمانی که در نهایت رژیم بخواهد حمله کند به این استدلال توجه می کند که هدف قرار دادن مراکز هستهای ایران برای چقدر دشوار است. به عبارت دیگر، اسرائیل اکنون به همان انتخاب سرنوشتسازیای فکر میکند که نیکلا سارکوزی، رئیسجمهور سابق فرانسه در سال ۲۰۰۷ مطرح کرد: یا "بمب ایران یا بمباران ایران"
نظر شما